Al eerder hebben de beide schrijvers gepleit voor een veel grotere betrokkenheid van het jodendom en van het Oude Testament op het christelijk geloof en de christelijke geloofsbeleving in boeken als 'Lukas, de Jood’; 'Zonder Tora leest niemand wel' en 'Als een duif naar het land Assur'.
Hoe belangrijk het is, om de wortels van het christelijk geloof, zoals die in het jodendom en het O.T. liggen, grondig te leren kennen en ook als basis te gebruiken voor de christelijke eredienst, toch gaat mij de Jehu's ijver van de beide schrijvers te ver. Wanneer b.v. gezegd wordt, dat in de eredienst geen 'geloofsuitingen passen met betrekking tot de drie-eenheid en dergelijke stukken' en even verderop 'men kan over Jezus lezen en spreken zoveel als men wil, maar hem als goddelijk persoon vereren en toespreken komt in een op het jodendom georiënteerde eredienst niet te pas', gaat dit mij veel te ver. Dat neemt niet weg, dat er in onze eredienst best meer plaats mag komen voor bepaalde joodse elementen. En daarbij kan dit boek een goede hulp zijn.