Vraag : In Matteüs 19:27-29 krijgt Petrus op zijn vraag naar de beloning nogal wat voorgeschoteld: "Zitten op twaalf tronen en de twaalf stammen richten!" Voor de andere discipelen blijft er dus wellicht iets over maar altijd zal het minder zijn. Een zeer ongelijke beloning dus. En dan volgt de gelijkenis over de arbeiders in de wijngaard (Matteüs 20:1-15) waarin iedereen een gelijke beloning ontvangt! Zie ik het verkeerd als ik denk dat beide verhalen met elkaar in tegenspraak zijn?
Antwoord : Om te beginnen vermoed ik dat je een beetje op het verkeerde been bent gezet, waarschijnlijk door de kop die de vertalers van de NBG-vertaling 1951 boven het Petrusverhaaltje hebben gezet, nl. "Het loon voor het volgen van Jezus". In de Griekse tekst is echter geen sprake van loon. Deze vertalers hebben de tekst zelf ook niet vertaald met "loon" maar met "deel": "Wat zal dan ons deel zijn?" Maar zelfs dat staat er niet in het Grieks. Letterlijk staat er: "Wat zal er werkelijk voor ons zijn?" Dat hoeft geen loon te zijn, dat kan ook een taak, een opdracht, een functie of een missie zijn waarvoor soms hard gewerkt moet worden. Dat het om dat laatste gaat, blijkt ook uit Jezus' antwoord: "Het richten/besturen van/rechtspreken over de stammen van Israël."
Verder begrijp ik niet goed hoe je aan het idee komt dat deze taak alleen is weggelegd voor Petrus. Hij stelt zijn vraag in vers 27 in het meervoud: "Wij hebben alles prijsgegeven en zijn je gevolgd." Daarmee bedoelt hij ook de andere elf discipelen. Samen worden aan hen twaalf tronen in het vooruitzicht gesteld, voor elk één. Je kunt het antwoord dus ook als volgt opvatten: "Beste Petrus, ik behandel jou net zo als de andere elf. Jullie zullen het samen moeten doen." Dan valt ook de tegenstelling weg die je meende te zien met de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard.
Er valt natuurlijk meer over deze verhalen te zeggen, maar je probleem is hopelijk uit de wereld.