Ooit is het christendom begonnen als een beweging binnen het jodendom, maar al snel heeft het zich ontwikkeld tot een zelfstandige godsdienst. Toch heeft het christendom nog alles met het jodendom te maken.
Dat geldt voor haar bronnen (het Nieuwe Testament), voor haar theologie (bijvoorbeeld het messiasbegrip) en voor haar eredienst. Dat laatste, de joodse oorsprong van de christelijke eredienst, vormt de inhoud van deze lezing.
Veel van wat christenen vanzelfsprekend vinden aan hun eredienst en als typisch christelijk ervaren, heeft een lange geschiedenis, die ooit begon in het jodendom. Of het nu gaat om de liturgische kalender, de feesten, de zondag, de opbouw van de eredienst en haar liturgische elementen zoals liederen, schriftlezingen, prediking en de maaltijd, vrijwel alles vindt zijn begin in het jodendom van de eerste eeuw.
Maar niet álles is van joodse oorsprong. In de loop der eeuwen hebben al deze oorspronkelijk joodse zaken een duidelijke verandering ondergaan. Die verandering was het gevolg van de Grieks-Romeinse cultuur waarin het christendom zich ontwikkelde. Dit leidt tot boeiende vergelijkingen, maar ook tot de vraag hoever een godsdienst bij haar oorsprong weg mag groeien zonder haar geloofwaardigheid te verloochenen.
De lezing is ontleend aan de brochure De joodse oorsprong van de christelijke eredienst en wordt ondersteund met dia's en afbeeldingen.