Verrassend, zoals dit boek van Peter van 't Riet je de scheppingsverhalen door Joodse ogen laat zien. Ook het Babylonische scheppingsepos Enoema Elisj komt aan bod. Hij maakt duidelijk dat het Bijbelse scheppingsverhaal niet wil laten zien "hoe het begonnen is", maar "waar het om begonnen is".
Peter van 't Riet bespreekt het scheppingsverhaal woord voor woord. Dan ontdek je de enorme diepgang in dit verhaal. Hij bespreekt bijvoorbeeld "Jom èchad". Er staat niet de "eerste dag" maar de "ene dag". Het woord èchad (één, enig, uniek, alleen) wordt in een Midrasj onderzocht. Het gebruik van dit woord wordt wel gezien als een aanwijzing, dat God vanaf het begin van de schepping verlangde een partnerschap aan te gaan met de stervelingen, meer in het bijzonder met de mens. Elk schepsel zal zelf de keuze moeten maken wel of niet Gods partner te zijn.
Zo bepreekt dit boek ook de uitdrukking: "En God zag dat het goed (tov) was". De Grieken zagen hun hoogste norm in de schoonheid. "Schoon" of "mooi" is een kenmerk van een ding, een zijnstoestand. "Goed" is daarentegen iets functioneels, "bruikbaar voor de dingen waarvoor God het heeft bedoeld". Een boeiend boek!